Lodowe pokusy i obawy

Przekonanie, że lody leczą zapalenie gardła czy anginę, nie do końca jest słuszne. Pod wpływem niskiej temperatury następuje obkurczenie naczyń krwionośnych, co rzeczywiście na jakiś czas zmniejsza ból (działanie takie, jak przy zimnym okładzie). Ta metoda nie likwiduje więc przyczyn choroby, tylko objawy. Przedłuża nawet leczenie, ponieważ przez zmniejszenie krążenia krwi w tym narządzie, utrudniony jest dopływ przeciwciał.

A zatrucia? Zdarzają się coraz rzadziej, ale mimo wszystko dochodzi niekiedy do zakażenia gronkowcem lub salmonellą. Należy pamiętać, że w rozmrożonych produktach następuje gwałtowny rozwój drobnoustrojów, który nie ulega zahamowaniu w trakcie powtórnego zamrożenia. Ryzyko jest też, kiedy dotykamy nieumytymi rękami waflowego rożka, w jakim sprzedawane są lody w budkach i cukierniach. Wystarczy trzymać go przez serwetkę. Na bezwzględną higienę trzeba uczulać najmłodszych.  

Nie same puste kalorie

Podstawowym składnikiem używanym do produkcji lodów jest mleko i jego przetwory. Dzięki temu lodowe desery zawierają duże ilości białka i wapnia (średnia porcja, ok. 250 ml,  zastępuje szklankę mleka). Lody owocowe dostarczają też witaminy A i C. Niestety, wadą tych przysmaków jest wysoka kaloryczność. Niemniej wapń dostarczany przez mleko zwiększa produkcje enzymu odpowiedzialnego m.in. za spalanie tłuszczu. Kiedy go brakuje, komórki gromadzą tłuszcz i powiększają swoja objętość. Lody w minimalnym stopniu zmniejszają też bezsenność. To zasługa tryptofanu, który wchodzi w skład białek obecnych w mleku.

Kaloryczność lodów można ograniczyć, wybierając waflowy, a nie cukrowy kubek, rezygnując z polewy i wielkich porcji. Dla osób walczących z nadwagą najlepsze będą owocowe sorbety bez cukru.