Struktura tynku elewacyjnego - baranek czy kornik?
Dekoracyjny tynk elewacyjny to wciąż najpopularniejszy materiał wykończeniowy stosowany na fasadach domów jednorodzinnych czy bloków. O walorach estetycznych elewacji decydują kolor oraz faktura.
Faktura tynku dekoracyjnego zależy od ilości oraz wielkości ziaren kruszywa zawartego w masie tynkarskiej. Niemałe znaczenie ma też sposób nakładania i obróbki samego tynku, który bezpośrednio wpływa na efekt końcowy. Najchętniej wybieraną przez inwestorów i wykonawców strukturą tynku jest tzw. baranek.
- Tynk o strukturze baranka daje widoczny efekt mniejszego bądź większego uziarnienia równomiernie rozłożonego na elewacji – wyjaśnia Tomasz Jarzyna, product manager Baumit. - Charakter powierzchni zależny jest od wielkości kruszywa.
Zazwyczaj stosowana jest granulacja od 1,5 lub 2 mm, która pozwala na łatwe kształtowanie wyglądu elewacji. Równie ważny jest sposób nakładania masy, gdyż to on warunkuje poprawne oraz estetyczne wykonanie wierzchniej warstwy fasady. W przypadku baranka obróbka powinna polegać na okrężnych ruchach wykonywanych w jednym kierunku np. zgodnie ze wskazówkami zegara. Warto zaznaczyć, że zacieranie jest bardzo istotne dla trwałości powłoki. Tynk powinien pokrywać uprzednio całkowicie zagruntowane podłoże i nie może zostać zbytnio roztarty na powierzchni elewacji. Jednocześnie związki hydrofobowe zawarte w masie tynku chronią go przed zbyt dużą nasiąkliwością. Jest to ważne, ponieważ zadaniem tynku jest również zatrzymywanie wody na powierzchni, a co za tym idzie ochrona ściany przez zawilgoceniem. Warto podkreślić, że grubsza faktura baranka np. 3mm, dzięki odpowiedniej wielkości kruszywa tworzy charakterystyczną strukturę gruboziarnistego grysu i tym samym łatwiej może ukryć niewielkie nierówności ścian.
Struktura kornika pozwala uzyskać efekt wyżłobienia, czyli rodzaj sieci kanalików tworzonych w naturze przez owady. W przypadku tej struktury, producenci również stosują różną granulację kruszywa w przedziale od 1,5 mm do 3 mm. Dużą różnicę widać jednak w sposobie nakładania tego tynku – w przypadku kornika jest większa dowolność ruchów dających układ rowków. Zacieranie poziomo, pionowo, przy pomocy ruchów ukośnych czy okrężnych będzie miało wpływ na efekt końcowy.
- Już na początku tynkowania należy obrać jedną technikę, która pozwoli uzyskać powtarzalny rezultat na elewacji całego budynku – dodaje ekspert z firmy Baumit.
Wybór tynku elewacyjnego warto rozpocząć od oceny stopnia zabrudzenia elewacji. Obiekty znajdujące się blisko dróg o dużym natężeniu ruchu, zakładów produkcyjnych czy innych miejsc w których zanieczyszczenie powietrza jest większe będą wymagały szczególnej dbałości o estetykę fasady. Elewacja o strukturze baranka tworzy bardziej jednolitą, gładką powierzchnię i tym samym jest łatwiejsza w utrzymaniu czystości. Co równie ważne, prościej jest przeprowadzić okresowe czyszczenie oraz odświeżenie elewacji o fakturze baranka. W przypadku struktury kornik, rowki stanowią naturalne miejsce zatrzymywania się naniesionego brudu. Dużej głębokości rowki mogą być także powodem nieestetycznych zacieków w przypadku zmywania zgromadzonych w nich zabrudzeń.